کم دارمت...

دستای بزرگ و قوی تو

شونه های مردونه ت

نگاه مهربوونت

آغوش امنت

حرفای پرامیدت

همه رو کم دارم....

بلاتکلیفی

هیچی به اندازه ی بلاتکلیفی توی زندگی سخت نیست...

اینکه ندونی باید مقاومت کنی و تلاش کنی و بمونی....

یا اینکه باید فرار کنی...

اینکه ندونی احساسش بهت دروغه یا نه...

اینکه ندونی حرفایی که در موردش میزنن راسته یا نه...

اینکه ندونی آینده ت چطور میشه...نه آینده ی دور... همین چند روز دیگه...

اینکه ندونی دور و بریات وقتی دارن از شکستنت غصه میخورن یا شادن...

اینکه ندونی اصلا کسی رو داری که بهش تکیه کنی....

پ.ن)از این اینکه ها زیاده... بلاتکلیفی یعنی همین.